ΒΙΝΤΕΟ-ΑΛΜΠΟΥΜ ΒΑΛΤΙΝΟΥ

Βίντεο-άλμπουμ «Εικόνες από την στρατιωτική θητεία»

Ένα βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες από φαντάρους του Βαλτινού, οι οποίες αποτελούν ενθύμια στρατού και απεικονίζουν στρατιώτες του περασμένου αιώνα, που υπηρετούσαν τη θητεία τους στον Ελληνικό Στρατό.

Φωτογραφίες φαντάρων, οι οποίες τραβήχτηκαν στα κέντρα εκπαιδεύσεως και στις μονάδες που υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία και που καταμαρτυρούν ένα κομμάτι του στρατιωτικού τους βίου.

Αναμνηστικές φωτογραφίες καρτ ποστάλ, που τότε, λειτουργούσαν ταυτόχρονα και ως αναμνηστικά επιστολόγραφα, καθώς στο πίσω μέρος αυτών υπάρχουν αξιόλογες χειρόγραφες αφιερώσεις και στιχάκια, που εξέφραζαν τα συναισθήματα του αποστολέα φαντάρου, προς τους δικούς του ανθρώπους.

Τα χάρτινα αυτά κειμήλια, της αλληλογραφίας, όπως αυτά εξελίχθηκαν στους νεότερους χρόνους αποτελούν σταθερή αξία για την ιστορία και τον λαϊκό πολιτισμό μας, και  αντιμετωπίζονται πλέον ως μουσειακά είδη.

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 

Οι παλιές γειτονιές του Βαλτινού

Ένα βίντεο με παλιά φωτογραφικά τεκμήρια, γεμάτα πληροφορίες και κυρίως ερεθίσματα για να σκεφτούμε πάνω στην περιπέτεια του βίου, του χωριού στο χρόνο. Ένα άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες των κατοίκων του Βαλτινού, που καταμαρτυρεί έναν κόσμο ο οποίος έφυγε ανεπιστρεπτί.

Μια ελεγεία για ότι έφυγε και χάθηκε στο χρόνο, ή κι αν παρέμεινε αλλοτριώθηκε σε μεγάλο βαθμό.

Μια ευκαιρία για επιστροφή, για περιπλάνηση στο παρελθόν μας, και στο χωριό όπου ζήσαμε και ζούμε, αλλά που έχει αλλάξει τόσο με το πέρασμα του χρόνου, τις περιστάσεις της ζωής, αλλοιώνοντας σε μεγάλο βαθμό τον πυρήνα αλλά και την ανθρωπογεωγραφία του, και τον τρόπο ζωής των κατοίκων.

Οι παλιές γειτονιές του Βαλτινού, ο βιωμένος χρόνος, οι άνθρωποι που έφυγαν, η μνήμη,  σε συνάρτηση με τον προσωπικό στοχασμό, την ενατένιση και την παρατήρηση των υποκειμένων, του τότε και του σήμερα, είναι τα στοιχεία που διέπουν και κυριαρχούν σ’ αυτό το βίντεο, που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του τόπου και των ανθρώπων που έζησαν ή ζουν σε αυτόν. 

Καλή περιπλάνηση!

Βιντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες αρραβωνιασμένων και νιόπαντρων ζευγαριών του Βαλτινού

Παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες και επιχρωματισμένες, με γοητεία και πολύχρωμο συναίσθημα! Πολύτιμα κλικ που πάγωσαν τον χρόνο και αποτύπωσαν εικόνες σε τόνους γκρι και μαύρου, παίζοντας με τις σκιές και το φως, διασώζοντας τη μνήμη.

Σεβαστά κειμήλια από το παρελθόν, από την εποχή που το ζευγάρι, προσαρμόζονταν πολύ πιο εύκολα ο ένας στις ανάγκες του άλλου και στη συνέχεια, οι προσαρμογές αυτές αφομοιώνονταν και γίνονταν κοινές συνήθειες.

Αναζητώντας τον δρόμο του ονείρου

Δρόμοι που οδηγούν παντού και πουθενά. Δρόμοι που υπόσχονται το αδιέξοδο και τις λύσεις. Φαλκιδεμένοι δρόμοι του ονείρου.

Η πολιτεία οφείλει να μπορεί να διαμορφώνει τους δρόμους για την πραγμάτωση των ονείρων του κάθε ανθρώπου κι ο κάθε άνθρωπος να ακολουθεί τη φωνή της συνείδησής του, για την αναζήτηση του ονείρου. Κι αν στον δρόμο δεν απαντηθεί το όνειρο, ίσως να απαντηθεί το νόημα του τελικού προορισμού.

Ο ιδρώτας και το παράπονο του αγρότη

Ένα βίντεο με παλιές εικόνες, από την δεκαετία του 1990, με αγρότες και κτηνοτρόφους του Βαλτινού στον χώρο της εργασίας τους. Μια καταγραφή των συνθηκών, των προβλημάτων και των δυσκολιών τους και ένα διαρκές, αλλά μάταιο παράπονο και αίτημα στήριξης, για την επιβίωση και την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας.

Για αρκετά χρόνια, ακούγονταν ως μόνιμη επωδός των αγροτών «Το κράτος δεν μας βοηθάει…».

Στην ανεξέλεγκτη ελληνική αγορά αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ανέκαθεν, εισέπρατταν και εισπράττουν ψίχουλα.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια εγκατάλειψη τόσο του αγροκτηνοτροφικού επαγγέλματος όσο και της αγροτικής γης.

Η χώρα χάνει σταθερά την παραγωγική της βάση και, την ώρα που οι τιμές λόγω μειωμένης προσφοράς αυξάνονται στην κατανάλωση, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι συνεχίζουν να εισπράττουν εξαιρετικά χαμηλές τιμές.

Την ίδια στιγμή οι έμποροι εισάγουν αφειδώς και παρανόμως σε πολλές περιπτώσεις, βασικά αγροτικά προϊόντα και τα πουλούν σε τιμές πολλαπλάσιες στους ανυποψίαστους κατοίκους των πόλεων, οι οποίοι νομίζουν ότι πίσω από τις ανατιμήσεις κρύβονται οι αγρότες.

Και έτσι το σκηνικό που διαμορφώνεται βγάζει, παραδόξως, χαμένους τόσο τους καταναλωτές όσο και τους αγρότες και πολύ κερδισμένους αυτούς που συμμετέχουν λιγότερο σ’ αυτή την αλυσίδα: τους ενδιάμεσους, τους μεσάζοντες.

Η εγκατάλειψη της αγροτικής γης και η αδυναμία εκσυγχρονισμού και προσαρμογής, τα νέα δεδομένα της αγοράς δημιουργούν μεγάλες ελλείψεις σε τρόφιμα, οι οποίες καλύπτονται από τις εισαγωγές.

Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας το πρώτο που πρέπει να αλλάξει είναι η νοοτροπία. Νοοτροπία όλων των δρώντων στον τομέα, ξεκινώντας από τα Γεωπονικά Πανεπιστήμια, τις υπηρεσίες και τους οργανισμούς του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και φυσικά τις πολιτικές ηγεσίες.

Οι αγρότες είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν, αν δουν και πεισθούν ότι υπάρχει ένα σχέδιο που θα τους κρατήσει στη γη τους και θα δώσει προοπτική στη δουλειά τους.

Βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες νεόνυμφων ζευγαριών του Βαλτινού. Μέρος Α΄

Το Βίντεο-άλμπουμ «Εικόνες από νεόνυμφα ζευγάρια του Βαλτινού Μέρος Α΄» αποτελεί το Α΄ Μέρος της συλλογής φωτογραφιών από νεόνυμφα ζευγάρια του Βαλτινού, που χρονολογικά προσδιορίζεται ότι κυμαίνεται μεταξύ των ετών 1900 – 2020. Η συλλογή ολοκληρώνεται σε τρία μέρη (3 βίντεο). Πρόκειται για ένα πολύτιμο λαογραφικό αρχείο του Βαλτινού, όπου μέσω της αξιοποίησής του καταγράφεται, διασώζεται και προβάλλεται ένα κομμάτι από τις διάφορες εκφάνσεις του λαϊκού μας πολιτισμού. Οι φωτογραφίες των βίντεο-άλμπουμ προέρχονται από τα οικογενειακά αρχεία των κατοίκων του Βαλτινού. Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις.

Βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες νεόνυμφων ζευγαριών του Βαλτινού. Μέρος Β΄

Το Βίντεο-άλμπουμ «Εικόνες από νεόνυμφα ζευγάρια του Βαλτινού, Μέρος Β΄» αποτελεί το δεύτερο μέρος της συλλογής φωτογραφιών από νεόνυμφα ζευγάρια του Βαλτινού, που χρονολογικά προσδιορίζεται να κυμαίνεται μεταξύ των ετών 1900 – 2020. Η συλλογή ολοκληρώνεται σε τρία μέρη (3 βίντεο). Πρόκειται για ένα πολύτιμο λαογραφικό αρχείο του Βαλτινού, όπου μέσω της αξιοποίησής του καταγράφεται, διασώζεται και προβάλλεται ένα κομμάτι από τις διάφορες εκφάνσεις του λαϊκού μας πολιτισμού. Οι φωτογραφίες των βίντεο-άλμπουμ προέρχονται από τα οικογενειακά αρχεία των κατοίκων του Βαλτινού.

Βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες νεόνυμφων ζευγαριών του Βαλτινού. Μέρος Γ΄

Το Βίντεο-άλμπουμ «Εικόνες από νεόνυμφα ζευγάρια του Βαλτινού, Μέρος Γ΄» αποτελεί το τρίτο μέρος της συλλογής φωτογραφιών από νεόνυμφα ζευγάρια του Βαλτινού, που χρονολογικά προσδιορίζεται ότι κυμαίνεται μεταξύ των ετών 1900 – 2020. Η συλλογή ολοκληρώνεται σε τρία μέρη (3 βίντεο). Πρόκειται για ένα πολύτιμο λαογραφικό αρχείο του Βαλτινού, όπου μέσω της αξιοποίησής του καταγράφεται, διασώζεται και προβάλλεται ένα κομμάτι από τις διάφορες εκφάνσεις του λαϊκού μας πολιτισμού. Οι φωτογραφίες των βίντεο-άλμπουμ προέρχονται από τα οικογενειακά αρχεία των κατοίκων του Βαλτινού. Μουσική: Μάνος Λοΐζος.

Τα παράθυρα 

Τι θέλουν να μας πουν άραγε, τα παράθυρα; Ένα βίντεο-άλμπουμ με φωτογραφίες απλές, καθημερινές, ομαδικές, οικογενειακές, του Βαλτινού, που όμως μέσα τους ενυπάρχουν τα παράθυρα, τα οποία δημιουργούν συνειρμούς, όνειρα, προσδοκίες …

Παράθυρα μνήμης προς το παρελθόν. Παράθυρα, σαν αυτά που αναζητούμε όλοι μας και δεν τα βρίσκουμε ή δεν θέλουμε να τα βρούμε. Παράθυρα εισόδου και διαφυγής, ανοιχτά, κλειστά, μισόκλειστα, σπιτιού, σχολείου, φυλακής...

Παράθυρα σαν αυτά του Κ. Π. Καβάφη που αναζητούσε στις σκοτεινές κάμαρες:

«Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ

μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ

για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει

ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -

Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ

να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.

Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.

Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει».

Μουσική: Μίκη Θεοδωράκη – Μάνου Χατζιδάκι.

Οικογενειακές στιγμές του Βαλτινού

Οι οικογενειακές στιγμές για κάθε άνθρωπο είναι μοναδικές. Ας μην τις προσπερνάμε. Ας αναλογιστούμε πόσο πολύτιμες είναι, ακόμα κι αυτές που είναι κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας, είναι μικρές στιγμές ευτυχίας. 

Ο χρόνος που περνάμε μαζί, ο χρόνος που αφιερώνουμε ο ένας στον άλλον, οι στιγμές που μοιραζόμαστε τα μυστικά, τις αγωνίες, τις επιτυχίες, τις αστοχίες, τα γέλια, τις χαρές και τις λύπες…

Γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ο χρόνος κυλάει, οι άνθρωποι έρχονται, φεύγουν, τα παιδιά μεγαλώνουν, εξελίσσονται και οι στιγμές του παρόντος πολύ γρήγορα γίνονται παρελθόν και αυτό που μένει… κάποιες ξεθωριασμένες φωτογραφίες, από έναν θησαυρό αναμνήσεων.

Κι ύστερα συνειδητοποιούμε ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο και πολύ βαθύτερο αυτό που μας κάνει «ευτυχισμένη οικογένεια». Είναι η εκπλήρωση της αποστολής, του πρωταρχικού κοινωνικού κυττάρου, που λέγεται «οικογένεια». Είναι η δημιουργία ενός υγιούς και ηθικού περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο πρέπει να ζουν αρμονικά κι ευτυχισμένα τα μέλη της οικογένειας, όπου τα παιδιά να αναπτύσσονται σωματικά και πνευματικά, να καλλιεργούνται ψυχικά, να διαμορφώνουν προσωπικότητα και να γίνονται ικανά έτσι ώστε να δημιουργήσουν κι αυτά μια καλύτερη οικογένεια, μια καλύτερη κοινωνία, ένα καλύτερο αύριο.

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις.

Στα ξεχωρίσματα έπεφτε βαθιά σιωπή

Αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού του, και σύντροφος του μετανάστη στις δύσκολες στιγμές, το τραγούδι. Βάλσαμο και παρηγοριά, ανάσα κι αναστεναγμός τα ελληνικά τραγούδια του πόνου, του έρωτα, της μετανάστευσης, που εξέφραζαν τα συναισθήματα, γλύκαιναν τα χείλη και ζέσταιναν τις καρδιές των μεταναστών κρατώντας τους συντροφιά στον ξένο τόπο. Αλλά και ο στοχασμός πάνω στο υπαρξιακό πρόβλημα του θανάτου, που δηλώνει τη συνάφεια με τις βασικές και αναπόφευκτες πραγματικότητες της ανθρώπινης ζωής.

Από την άλλη όμως, ο νόστος, αυτό το ψυχικό άλγος, η λαχτάρα της επιστροφής στην πατρίδα έκαιγε βαθιά μέσα στα στήθη των μεταναστών και πάντα ονειρευόταν πότε θα έρθει η μέρα της ευλογημένης στιγμής για την επιστροφή.

Εικόνες από την καθημερινή ζωή του Βαλτινού

Ένα βίντεο-άλμπουμ με παλιές ξεθωριασμένες εικόνες, από την καθημερινή ζωή του Βαλτινού, φιγούρες από πλανόδιους και στεγασμένους επαγγελματίες κι από εργάτες γης, που πάλευαν για το μεροκάματο και την επιβίωση, με τον καθημερινό τους μόχθο.

Παλιά επαγγέλματα της αγροτικής υπαίθρου που, άλλα έφυγαν και χάθηκαν οριστικά, και άλλα συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα, με μικρές ή μεγάλες παραλλαγές.

Νοσταλγικές εικόνες που αφηγούνται, με τον δικό τους τρόπο, τις ιστορίες και τις εμπειρίες, από ένα δύσκολο και λιτό εργασιακό βίο.

Τους κατέγραψε τυχαία ο φακός και αποθησαύρισε την ικμάδα τους και την γήινη υγρασία τους!

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις – Μίκης Θεοδωράκης

Η ομορφιά των πορτρέτων της νιότης

Το βίντεο-άλμπουμ με πορτρέτα καθημερινών ανθρώπων, του περασμένου αιώνα, από το Βαλτινό, είναι μια παρουσίαση εικόνων, που προέκυψαν από τα πολύτιμα κλικ του φωτογραφικού φακού, σε προκαθορισμένες στιγμές του χρόνου, επιλεγμένες για το παιχνίδι «το πέρασμα προς την αιωνιότητα».

Πρόκειται για πορτρέτα κλασικά, ασπρόμαυρα, ατμοσφαιρικά, που διασώζουν την ενδιάθετη ομορφιά της νιότης, και ταυτόχρονα προβληματίζουν γύρω από το νόημα της ύπαρξης κάθε ατόμου.

Κάθε φωτογραφία που αποτυπώθηκε στον φακό έχει το δικό της φορτίο. Είτε το φιλοξενείς, είτε το εγκαταλείπεις, αυτό υπάρχει. Γιατί στην πραγματικότητα, αυτές οι εικόνες απαθανατίζουν τους ανθρώπους και την ιστορία τους και αποτυπώνουν τον εσωτερικό τους κόσμο, που αφορά περισσότερο τους ίδιους και όλα εκείνα τα στοιχεία που τους ορίζουν, τα ρούχα τους, η κόμη τους, τα νιάτα τους, οι πόθοι τους, οι λύπες και οι χαρές τους.

Αλλά να, που τώρα με το βίντεο-άλμπουμ αυτό, ξαναζωντανεύουν, μεγεθύνονται και μας κοιτάνε χωρίς να μας βλέπουν. Λες και θα ξεπηδήσουν από το κάδρο τους και θα μας καλημερίσουν.

Δεν είναι βέβαια, μόνο η καλλιτεχνική αξία του πορτρέτου, εκείνο που μετράει, παρατηρώντας αυτές τις εικόνες, αλλά η ανάγκη να αιχμαλωτιστεί η βραχύβια επικοινωνία, είτε επιτυγχάνεται, είτε μένει μετέωρη, είτε προσπερνάει.

Από την άλλη, αυτή η καλλιτεχνική ματιά μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μελέτη χαρακτήρων και να αναλυθεί ως ένα αυτοβιογραφικό κολλάζ ανθρώπινης μνήμης. Μια στάση με χαμόγελο, ή ένα βλέμμα σοβαρό, μια έκφραση που μαγνητίζει, καλύπτει ή αποκαλύπτει τον εσωτερικό κόσμο του εικονιζόμενου.

Προσθέτοντας σ’ αυτά τα πορτρέτα και τις αναμνήσεις, ως συναισθηματική πυξίδα, θα μπορούσε να είναι και μια ευγενική αφιέρωση, στα πρόσωπα που έγιναν αναμνήσεις μέσα από τις εικόνες τους. Ένας φόρος τιμής στον απλό άνθρωπο, και μια ωδή στις εφήμερες εικόνες που καταπίνει η θάλασσα της λήθης.

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Φωτογραφικά πορτρέτα ζευγαριών του Βαλτινού

Στο βίντεο-άλμπουμ με τίτλο «Φωτογραφικά πορτρέτα ζευγαριών του Βαλτινού», γίνεται μια παρουσίαση οικογενειακών κειμηλίων του περασμένου αιώνα, από φωτογραφίες που συνήθως ήταν σε κάδρα, αναρτημένες στους τοίχους των σπιτιών, αποδίδοντας έτσι τον σεβασμό, την αγάπη και την εκτίμηση στα εικονιζόμενα πρόσωπα.

Σήμερα αποτελούν ένα μοναδικό λαογραφικό αρχείο του λαϊκού μας πολιτισμού και λειτουργούν ως θυμητάρια μιας αλλοτινής εποχής.

Πρόκειται για αδιάσειστα ντοκουμέντα, από εικόνες που κατέγραψε και διέσωσε ο φακός του παραδοσιακού φωτογράφου, τα οποία αποτελούν πολύτιμο θησαυρό και ακριβή παρακαταθήκη για τις επερχόμενες γενιές.

Κυρτωμένες φιγούρες του μόχθου και αυλακωμένα πρόσωπα, μιας δύσκολης ιστορικής περιόδου, στον συγκεκριμένο τόπο, που ζωντανεύουν τις καταβολές μας, καθώς έχει να κάνει με τη ζωή ζευγαριών, συζύγων, αδερφών, συγγενών και φίλων.

Παρατηρώντας αυτές τις φωτογραφίες, νοιώθει κανείς τη μαγεία και τη δύναμη της εικόνας, τη σιωπηλή επικοινωνία, καθώς στα πρόσωπά τους αναγνωρίζονται ίχνη και μηνύματα μιας αλλοτινής ζωής.

Από τεχνικής άποψης, οι φωτογραφίες, σχεδόν στο σύνολό τους, αποτελούν προϊόν επεξεργασίας στον σκοτεινό θάλαμο. Είναι μεγεθυμένες και ρετουσαρισμένες από τον επαγγελματία, φωτογράφο-ζωγράφο, σε μια προσπάθεια εξωραϊσμού και αισθητικής δημιουργίας, έτσι ώστε πολλές φορές, τα έργα τους να συνάδουν, κατά κάποιο τρόπο, με τους κανόνες της σημειολογικής και της ερμηνευτικής λειτουργίας της αγιογραφίας.

Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να αναλογιστούμε και να φανταστούμε εκείνη, την πρώτη στιγμή της επαφής τους με την φωτογραφική μηχανή, το βίωμα της αμηχανίας που προκαλεί η δύναμη της φωτογραφίας και να παρατηρήσουμε το αθώο και ειλικρινές βλέμμα τους. 

Και βέβαια, μια άλλη λειτουργία αυτών των φωτογραφιών είναι να αποτελέσουν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη μνήμη και στη λήθη και μέσω της εικόνας, ν' αφήσουν πίσω αρκετά μνημονικά ίχνη. Φυλακίζουν την κάθε στιγμή και από την άλλη μας αφηγούνται ή μας αφήνουν να αναγνώσουμε ή να φανταστούμε εμείς όλες τις ιστορίες, τα ενδεχόμενα, ή τις διάφορες πτυχές από τις μυστικές ζωές των εικονιζόμενων.

Αναμνήσεις από το Βαλτινό

 

Ένα βίντεο- άλμπουμ με παλιές έγχρωμες φωτογραφίες που αφορούν σε διάφορες δραστηριότητες των κατοίκων του Βαλτινού. Εκδηλώσεις, τοποθεσίες, γεωκτηνοτροφικές ασχολίες, πρόσωπα που έφυγαν, μαθητικά χρόνια και γενικότερα νοσταλγικές αναμνήσεις από την ζωή του χωριού. Μια περιπλάνηση στα παλαιότερα χρόνια της νοσταλγίας, καθ' ότι, αισθανόμαστε νοσταλγία όταν ανακαλούμε αναμνήσεις επειδή το μυαλό ξέρει ότι πρόκειται για στιγμές του χρόνου που δεν θα εμφανιστούν ποτέ ξανά.

Αναμνήσεις από το Δημοτικό Σχολείο Βαλτινού

 

Τα σχολικά χρόνια μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στην καρδιά και στη μνήμη όλων μας, έλκοντας τη νοσταλγία για μία ανεπιστρεπτί χαμένη Εδέμ, που την βιώσαμε την εποχή της αθωότητας, τότε που ανακαλύπταμε τον κόσμο και προσπαθούσαμε να κατακτήσουμε τη γνώση, να αποκτήσουμε δεξιότητες και να καλλιεργήσουμε τον χαρακτήρα μας.

Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, νομίζω ότι είναι η καταλληλότερη στιγμή να παρακολουθήσουμε ένα βίντεο-άλμπουμ με τίτλο: «Αναμνήσεις από το Δημοτικό Σχολείο Βαλτινού», το οποίο δημιουργήθηκε με μια ποιητική διάθεση, συνδυάζοντας την επιλεγμένη μουσική με την εικόνα, δίνοντάς μας την ευκαιρία να θυμηθούμε την σχολική ζωή, εξελικτικά και διαχρονικά, από την εποχή της ίδρυσης του σχολείου, μέχρι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000.

Εδώ, σ’ αυτό το σχολείο, γενεές επί γενεών συνάντησαν την ανάγνωση, τη γραφή, τη σκέψη, τη γνώση, την κοινωνική διάσταση του κόσμου...

Εδώ οι μαθητές έγραψαν με το κονδύλι πάνω στην μαύρη πλάκα, και με την κιμωλία στον πίνακα τα πρώτα τους γράμματα α, β, γ, δ...

Σ’ αυτή την αυλή, αγόρια και κορίτσια, σαν πολύβουα μελίσσια, παίξανε, γελάσανε, κλάψανε και ματώσανε τα γυμνά τους παιδικά γόνατα.

Εδώ, μέσα, στη βαρυχειμωνιά, μαζί με τη φορτωμένη με βιβλία και τετράδια σάκα, κουβάλησαν στα παγωμένα χέρια τους ξύλα για τη σόμπα..

Εδώ χορτάσανε το γάλα σκόνη και το κίτρινο τυρί της αμερικάνικης βοήθειας, για να σταθούνε στα πόδια τους...

Εδώ ανακαλύψανε τη συλλογικότητα, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη, που πλουτίζουν και δίνουν νόημα στην κοινωνική συμβίωση...

Αλλάζουν όμως οι καιροί κι όλα αυτά περνούν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Η σχολική εμπειρία, είναι ένα κομμάτι της ψυχής, ένα κομμάτι της τοπικής ιστορίας. Ζώσες μνήμες που γεφυρώνουν τον χρόνο φωτίζοντας το χθες και σηματοδοτούν το αύριο.

Κάθε έναρξη νέας σχολικής χρονιάς σηματοδοτεί την απαρχή ενός νέου κύκλου δημιουργικής πορείας για το πολυτιμότερο τμήμα του πληθυσμού, τα παιδιά μας, τη νέα γενιά και προοιωνίζει ένα καλύτερο αύριο για την κοινωνία.

Η παιδεία, η σημαντικότερη επένδυση για τον άνθρωπο, αποτελεί το θεμέλιο για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας προόδου, μιας ζωής πιο ποιοτικής, πιο ανθρώπινης.

Η επένδυση σε «ανθρώπινο κεφάλαιο», που περιλαμβάνει αλλά δεν περιορίζεται σε γνώση, δεξιότητες και δυνατότητες εκμάθησης, είναι κρίσιμος παράγοντας για την μακροχρόνια ανάπτυξη μιας χώρας και τη βελτίωση της ευημερίας του πληθυσμού.

Διότι η επένδυση στην Παιδεία, αποτελεί τον ασφαλέστερο δρόμο προς την Ανάπτυξη, η οποία, με τη σειρά της, αποτελεί τη μόνη διέξοδο από τη σημερινή κρίση.